Beste Allen

Op 15 januari herdenken wij als missionarissen van het Gezelschap van het Goddelijke Woord (SVD) wederom de sterfdag van onze Stichter, Vader en Leider Arnoldus Janssen.

De grote voorman voor het Gebedsapostolaat en de Christelijke eenheid. Met de zegen van de Duitse Bisschoppen kwam hij naar Nederland in Steyl en stichtte daar onze Missiecongregatie. Wij zijn bevoorrecht dat Het Moederhuis in Nederland is gevestigd. Wij komen er regelmatig voor retraite, meditatie e.d. Wij zijn dus extra nauw met hem verbonden.

Arnoldus Janssen was een diepgelovig man die vertrouwde op God. Zijn speciale gave was het vinden van creatieve oplossingen voor de problemen van zijn tijd. Die waren enorm: door de Cultuurkamer werden kerken gesloten; priesters en bisschoppen gevangen gezet. Hij vond een goede uitweg voor deze kwestie door de grens naar Nederland over en steken en onze congregatie in Steyl te vestigen.

Wat zegt dit ons in 2021, een tijd waarin corona een groot deel van ons leven beheerst, ons uitdaagt, terwijl velen vechten tegen deze pandemie?  Wat is Arnold Janssens boodschap? Volgens mij kunnen wij van hem leren om op een creatieve manier met dit probleem om te gaan.

Op deze dag kunnen we ons ook afvragen wie toch die SVD-missionarissen zijn? Het zijn missionarissen uit verschillende landen met een verschillende cultuur, die samen wonen, samen leven en samen werken.

Het is een uitdaging om zo een gemeenschap te vormen. Het is in de praktijk niet altijd even gemakkelijk. Maar het kan wel, als we ons meer bewust zijn van de geestelijke omgeving waarin we leven. Arnoldus Janssen had het communiteitsleven hoog in het vaandel staan. Hij is daarin ons grote voorbeeld. De communiteit moet een veilige ruimte zijn, waar vergeving en verzoening kunnen plaatsvinden. Ook dialoog, van elkaar leren en teamwork zijn noodzakelijke elementen voor onze missie en ons communiteitsleven. Het bijzondere kenmerk is de interculturaliteit, die deel uitmaakt van ons antwoord op Gods roeping! Maar dit kan alleen als we ons bewust zijn van de behoefte om te groeien in onze missionaire opdracht. Het zaad van vernieuwing en transformatie heeft een vruchtbare bodem nodig om het missionaris werk te kunnen uitvoeren.

De mensen om ons heen zijn verbaasd en blij om te zien dat wij in staat zijn het goede voorbeeld van Arnoldus Janssen te volgen. Het zal altijd een uitdaging voor ons moeten  blijven om te getuigen van de vreugde van het evangelie en het Koninkrijk Gods, te midden van deze geseculariseerde omgeving.

Nu wij in deze moeilijke coronaperiode gedwongen worden om meer thuis te blijven hoop ik dat we als SVD-missionarissen opbouwend blijven werken naar elkaar toe, naar onze parochianen en anderen. Wij kunnen contacten maken met parochianen voor een praatje, hen moed inspreken, samen bidden en vragen aan de heilige Arnoldus om inspiratie, geduld en moed om deze nare coronaperiode op een positieve manier door te komen.

Weet dat God ons leven, ons missiewerk en onze toekomst kent. Ondanks het feit dat wij niet alles weten nemen we de uitdagingen aan en leggen we onze toekomst in de hand van God, zoals Arnoldus Janssen in zijn tijd heeft gedaan. Dan zal onze Missie doorgaan.

Ik wens u van harte een mooie feestdag en Gods rijke zegen toe.

Avin kunnekkadan SVD

Provincial overste Netherland- België provincie 

Het Jozefjaar

Precies honderdvijftig jaar nadat St.-Jozef werd uitgeroepen tot patroonheilige van de universele Kerk, heeft paus Franciscus eerste week van december een Jozefjaar afgekondigd. Het Jozefjaar ging op het hoogfeest van Maria Onbevlekt Ontvangen in. Het wordt op 8 december 2021 afgesloten. In de apostolische brief ‘Patris Corde’ (‘Met een vaderhart’) schreef de paus dat gelovigen in de vaak onopgemerkte St.-Jozef “een voorspreker, steun en gids in moeilijke tijden” kunnen vinden.

Bovenmenselijke zelfgave
“St.-Jozef herinnert ons eraan dat degenen die in de schaduw lijken te staan, een ongeëvenaarde rol in de heilsgeschiedenis kunnen spelen”, schreef Franciscus.
Als Maria’s man en beschermer van Gods Zoon veranderde St.-Jozef “zijn menselijke roeping tot huiselijke liefde in een bovenmenselijke zelfgave van zijn hart en zijn vaardigheden; een liefde ten dienste van de Messias die opgroeide in zijn huis”.

Dienaar van de verlossing
“In elke situatie sprak Jozef zijn eigen ‘fiat’ uit, zoals Maria dat deed bij de Annunciatie en Jezus in de Tuin van Getsemane”, aldus Franciscus. “Dit alles maakt duidelijk dat Jozef door God geroepen was om de persoon en de missie van Jezus te dienen door de uitoefening van zijn vaderschap.” Op die manier werkte hij mee “aan het grote mysterie van de verlossing en hij is waarlijk een dienaar van de verlossing”.

Voorbeeld voor alle mannen
Door Jozefs onvoorwaardelijke aanvaarding van Maria en zijn beslissing om “haar goede naam, haar waardigheid en haar leven” te beschermen, is hij ook een voorbeeld voor alle mannen, voegde de paus toe. “In onze wereld waar psychologisch, verbaal en fysiek geweld tegen vrouwen vandaag de dag zo duidelijk aanwezig is, is Jozef een voorbeeld van een respectvolle en gevoelige man.”

Concrete problemen
Franciscus onderstreepte ook Jozefs “creatieve moed”; niet alleen door een stal te vinden en die tot een “thuis te maken voor Gods Zoon die in de wereld kwam”, maar ook door Christus te beschermen tegen de dreiging van koning Herodes. “De Heilige Familie had te maken met concrete problemen, zoals elke andere familie, zoals zo veel gevluchte broeders en zusters die vandaag hun leven riskeren om aan pech en honger te ontkomen. In dat opzicht beschouw ik St.-Jozef als de bijzondere patroonheilige van iedereen die door oorlog, haat, vervolging en armoede gedwongen is zijn vaderland te verlaten.” Als een timmerman die “eerlijk zijn brood verdiende om voor zijn gezin te zorgen” is de aardse beschermer van Christus ook een voorbeeld voor arbeiders en degenen die zoeken naar werk en het recht op een waardig leven voor zichzelf en hun gezin.

Ik wens jullie allemaal veel inspiratie in het Jozefjaar toe.

P. Richard Lobo

Wie spreekt met tranen in zijn ogen

Heeft een regenboog in zijn hart

Parochie intenties 17 januari 2021.

Voor de overledenen: Jgt Josje van Horssen-van Eekeren, Maria Seuters-Schuurman, Riet van Kuik-Huijbregts, Cornelis Marijnissen, Corry van de Vorst-de Kanter, John Franssen, Corrie van Gurp-van den Goorbergh, Mabel Biemans, Suze Klijnen-Valk.

Intenties:

Sjaak Theeuwes; Mien Aartsen e.v. Piet van Beek en zoon Adri; ouders Dorren – de Graauw; ouders Horsten – Bulkmans; Corrie van der Vorst – de Kanter; Bea Husson e.v. Rob van Herwaarde; Fer van Assche; Cees de Bie; Adri Verheijden; Jules Jansen.

Uit het pastoraal team

Vanmorgen hadden we weer de eerste teamvergadering in het nieuwe jaar.

De Feestdagen zijn voorbij en we hebben even teruggekeken hoe alles verlopen is. Anders dan andere jaren dag moge duidelijk zijn. Gelukkig kunnen we met een goed gevoel terugkijken op de vieringen en de acties voor de kerstpakketten/attenties en voor Congo. Ook de voedselbank is niet vergeten.

Voor de laatste zou ik willen zeggen, als u nog iets kunt missen dan is het nog steeds heel welkom. Als u het bij een van de kerken aflevert, brengen wij het naar de voedselbank. Zelf brengen kan natuurlijk ook, op woensdag en donderdag. Ze zullen blij zijn met alles wat er komt.

En nu staan we aan het begin van een nieuw jaar. Wat zal het ons brengen? Ik vond een gedicht dat ik met u wil delen, want het past bij deze tijd en bij dit nieuwe jaar.

Een Ierse Nieuwjaarswens

Mijn wens voor jou is:

Niet, dat je geen verdriet zult hebben.

Niet, dat het nieuwe jaar over rozen gaat.

Niet dat je nooit pijn zult hebben en geen spijt.

Nee, dat alles wens ik je niet.

Want tranen zuiveren het hart en verdriet adelt het gemoed.

Ze brengen je dichter bij God en bij de mensen om je heen.

Mijn wens voor jou is:

Dat je de gouden herinneringen mag bewaren

van elke rijke dag die je hebt gekend.

Dat je dapper mag zijn in het uur van beproeving,

wanneer de berg die je moet beklimmen heel hoog schijnt

en de lichtbakens van hoop zeer ver.

Dat iedere gave die God je schonk mag groeien met de jaren

en de harten van hen, die je liefhebt, met vreugde vervult.

Dat je in ieder uur een vriend(in) mag hebben

die je vriendschap waard is.

Die je vertrouwend de hand kunt reiken wanneer het moeilijk is.

Met wie je stortvloeden kun trotseren en toppen bereiken.

En dat – in ieder uur van vreugd en leed- de vreugde brengende

glimlach van de Heer met je mag zijn en dat je dicht bij God mag blijven.

(Bron onbekend)

Dat we de realiteit en het vertrouwen die uit dit gedicht spreken in dit jaar mogen  ervaren. Dat we erin blijven geloven dat alles goed zal komen. Misschien anders dan vroeger, maar daarom hoeft het niet minder te zijn.

Een jaar vol vertrouwen en goede gezondheid gewenst.

Namens het pastoraal team

Anja Wauben

HEEL HARTELIJK DANK. 

Evenals andere jaren zijn we ook dit jaar weer aan de slag gegaan met kerstpakketten en attenties. We waren ons er al snel van bewust, dat door het coronavirus meer mensen dan andere jaren in aanmerking zouden komen voor een pakket of een attentie. We zijn dan ook op tijd aan de slag gegaan.

Er was nog een verschil met andere jaren. Omdat we iedereen eigenlijk eenzelfde pakket willen geven hebben we dit jaar geen producten, maar geld ingezameld. Daardoor konden we alles bij de Aldi bestellen en konden we mooie pakketten maken, voor ieder hetzelfde (soms een beetje aangepast als dat nodig  was).

We hebben 35 pakketten gemaakt en wanneer een pakket naar een gezin gaat met kinderen onder de 16 jaar, zit er voor elk kind ook een cadeautje bij. Verder hebben we 240 attenties gemaakt. In de attenties zat dit jaar onder andere een kerstboompje, dat door de dames van de breiclub gehaakt is.

Daarnaast hebben we 40 pakketten van de Rotary gekregen (waarvoor onze hartelijke dank) en hebben we ook nog eens 10 kleine pakketten gemaakt voor buitenlandse studenten die door de omstandigheden niet naar huis kunnen met de Feestdagen.

Als ik dit stukje schrijf, zijn alle pakketten en attenties door een groep vrijwilligers rondgebracht. We hebben heel veel mooie, blijde en ontroerende reacties gehad.

En dit hebben we allemaal kunnen doen door de bijdrage van jullie als parochianen van de Augustinusparochie. We willen iedereen dan ook heel hartelijk bedanken voor de gulle financiële bijdrage. Daardoor hebben we veel mensen een klein lichtpuntje kunnen brengen.

We hebben tevens geld ingezameld voor het voedselproject in Congo. Daarvoor hebben we als parochie tot nu toe 1225.30 euro opgehaald. Waarvoor onze dank.

Daarnaast hebben we ook heel de Advent voedsel ingezameld voor de voedselbank. Ook hier hebben jullie een grote bijdrage geleverd, voor een deel ook in geld, zodat wij iedere woensdag een grote partij eten konden brengen, waar de medewerkers van de voedselbank erg blij mee waren. Ook zij laten jullie allemaal heel hartelijk danken.

Inmiddels is er ook een filmpje gemaakt van de kerstpakkettenactie. Dat is via deze link te bekijken. https://youtu.be/PfnyhUdJXY0

Rest mij nog om u een goede jaarwisseling te wensen en een goed en gezond 2021.

Namens het pastoraal team

Anja Wauben

Op 10 januari 2021 bereikt diaken Ben Hendriksen de AOW-gerechtigde leeftijd. Dat is het moment dat hij met emeritaat gaat en wij van hem afscheid nemen.

Vanaf 2008 was Ben werkzaam in onze parochie.

Met ingang van 1 april 2019 werd hij voor vier dagen in de week diaken van de parochie Maria Magdalena. En bleef Ben voor één dag in de week werkzaam in de Augustinusparochie.

We zijn Ben dankbaar voor zijn inzet en de inbreng die hij ruim twaalf jaar heeft gebracht.

Ben zal op tweede kerstdag, zaterdag 26 december voor de laatste keer voorgaan in onze parochie. Dan nemen we afscheid van hem in de eucharistieviering om 10:30 u in de Franciscuskerk.

Vanwege de corona-epidemie kunnen maar een beperkt aantal parochianen die viering bijwonen. Het is wel mogelijk om via de livestream hier deze afscheidsviering te volgen.