Intenties Willibrorduskerk;

Ad en Riet van Gils – Pijpers; Johan van Beek; Martien van Beek e.v. Wies Aartsen; Pieter Wirken; Wim Kommeren; Fer van Assche; Pastor Adri Verheijden.

Intenties Michaelkerk:

Trees Stein-Lie , Bert Hoebink, Joep Workel

Wat beweegt onze moderne generatie?

Afgelopen week schreef ik over de gemeenschap die aan het uitsterven is. Dan is de vraag wat hebben we om op terug te vallen? Wat beweegt de jongeren van deze tijd? Wat houdt hen bezig naast hun studie, feestjes en baan? Hoe voeden ze hun spirituele dorst?

Op hun levenspad bewegen jongeren zich wat onzeker en zoekend. Ze zijn broos en maken in korte tijd grote veranderingen mee: lichamelijk, emotioneel, psychologisch. Jonge mensen verlangen naar geluk, naar trouwe vriendschap en warme liefde, maar vaak verloopt deze zoektocht via allerlei kronkels, valleien en omwegen. Wie in zijn leven geen levensideaal heeft of er niet in slaagt zinvol bezig te zijn, loopt het risico om de verkeerde weg in te slaan of oeverloos rond te dolen. In een wereld die steeds gecompliceerder wordt en waarin rationaliteit, technologie en consumentisme slechts in beperkte mate vervulling lijken te bieden, verlangen mensen meer dan ooit naar goede oriëntatiepunten, spirituele wegwijzers om zinvol en gelukkig te kunnen leven. Iedereen heeft een houvast nodig in zijn of haar leven. Vroeger was dat de kerk, maar sinds de ontzuiling is haar invloed afgenomen. Mensen en vooral jongeren zoeken een nieuwe steun en vinden die steeds vaker in de spiritualiteit.

Waar vinden ze de wegwijzers en spirituele motivaties? Sinds het begin van de Coronatijd zijn veel meer jongeren zich met astrologie gaan bezighouden. Anderen zijn online spiritualiteitshows gaan volgen. Weer anderen zoeken en vinden hun spiritualiteit in fietsen, wandelen in de natuur, in mediteren enzovoort.  De zoektocht is never ending.

Kan de christelijke traditie wegwijzers aanbieden die jonge mensen vandaag motiveren en op weg helpen? De christelijke spiritualiteit is immers een bijzonder rijk en veelvormig gegeven waarin mensen al eeuwenlang inspiratie, richting en kracht vinden. De bron hiervan is echter telkens gelijk: de persoon van Jezus, van wie het Evangelie ons leert dat God hem aanspreekt. Er zijn veel jongeren die ondanks alle andere vormen van spiritualiteit in de kerk of in de heilige schift hun houvast vinden.

Pater Richard Lobo

Nooit de moed opgeven

Ook al is het zwaar

Durven verder te leven

Met en voor elkaar

Alles is mogelijk met de genade en de kracht van de Heilige Geest. Dit waren de woorden van de Heilige Arnold Janssen, de stichter van 3 congregaties.(SVD- Gezelschap van het Goddelijk Woord, SSpS- Dienaressen van de Heilige Geest en SSpSAp- zusters van altijddurende aanbidding). Zijn feestdag is op 15 januari. Het is verrassend om te zien hoe een kleine missie die vanuit Steyl (Venlo) ooit begonnen is, een wereldwijde missie is geworden.  In deze moeilijke tijd is  St. Arnold  Janssen een inspiratie omdat hij zelf de congregaties stichtte in zeer moeilijke omstandigheden. Arnold Janssen schreef aan Joseph Freinademetz,  de eerste SVD missionaris in China, vanuit Steyl op 30 januari 1885 deze, o zo  bemoedigende woorden: “Hoe groter de nood, hoe groter het licht en de kracht zullen zijn! Blijf moedig hopen op de Heer. Het is onmogelijk voor Hem om degenen die in Hem vertrouwen in de steek te laten. …Want al het goede is geworteld in lijden; en alle vreugde komt voort uit pijn. Dus, als er een storm om je heen is, geef niet op. In elke dreigende storm zien we alleen wind en regen; we zien geen zon. Maar de warme zon schijnt opnieuw. Zo zal het ook voor jou uitpakken. …” Zulke bemoedigende woorden komen niet zomaar uit de lucht vallen. Er zit iets achter dat hem  inspireerde.

3 Congregaties stichten, dat had werkelijk niemand verwacht! Dat deze kleine, onopvallende, soms eigenzinnige man, zonder voldoende financiële middelen, de stichter en algemene overste zou worden van een onderneming van wereldformaat. Hij deed het gewone alledaagse op een buitengewone manier. Waar haalde hij de moed vandaan? Zijn inspiratie kwam uit de proloog van Johannes (Johannes 1:1-19).  Het Woord, God, die de aarde schiep, die ons bij elkaar brengt, is ook de inspiratie van onze stichter.

Er zijn verschillende karakteristieken die met hem verbonden zijn.
De eerste is, denk ik de moed om in een crisissituatie toch iets nieuws te beginnen. Als Arnold Janssen in deze coronatijd had geleefd, had hij zeker de situatie heel anders aangepakt om het beste voor de wereld te betekenen.
Hij vond uitdagingen interessant en hij maakte iets moois van de harde werkelijkheid.

Ten tweede; zijn uitgesproken arme en eenvoudige levensstijl. Iedereen had toentertijd niet zo veel en hij was solidair met de mensen in zijn omgeving en ook de medebroeders die bij hem zich hadden aangesloten leefden in uiterste eenvoud.

Ten derde: Toekomstgerichte gedachten: zijn handelingen en bewegingen waren best wel op de verre toekomst gericht. De voorbereiding van medebroeders en zusters om als missionaris werkzaam te zijn betrof alle aspecten van voorbereiding en training. Hij wilde dat de missionaris het beste aan de wereld zou geven.

Pater Richard Lobo

Huiskerk

Pasgeleden maakte een van de parochiaan mij attent op een tv-uitzending. Het ging over de buitenlandse priester studenten die in het bisdom Roermond worden opgeleid. (NPO 2 op maandag 3 januari om 18:30 uur). Het deed mij denken aan mijn eigen leven als missionaris. In de jaren dat ik in Nederland ben, heb ik verschillende gesprekken, bijeenkomsten bijgewoond waarin de kerkelijke situatie in Nederland is uitgelegd.

Waarom is het dat de kerk geen indruk maakt op het leven van de Nederlandse mensen? Het christelijk geloof heeft in de loop van de jaren vele bewegingen gekend. Er waren veel ups en downs. De verspreiding van het geloof begon na Pinksteren als een klein mosterdzaadje dat nu een hele  boom geworden is waarin iedereen een schuilplaats mag vinden. Vandaag de dag hoor je vaak de mening, dat men, in de omstandigheden van nu, niet meer zou kunnen leven zoals de christenen in de tijd van het Nieuwe Testament. Andere zeggen, dat de mensen in de vroege kerk alleen in hun eerste geestdrift en enthousiasme hun leven op zo’n intense manier met elkaar deelden.
In Handelingen 4:32-37 lezen wij dat de eerste christenen samen kwamen om te bidden. Ze hadden alles gemeenschappelijk en ze deelden hun goederen met hun broeders en zusters in het geloof. Niemand had hen dat opgedragen of bevolen en het was een vrije beslissing voor hun geweten en voor God hoe ze hun bezit gebruikten. Ze hebben niet alles in één ”geldpot” gedaan, maar wie iets had dat hij kon geven, aan wie wat nodig had, die gaf het. De gemeenschap was belangrijk. Iedereen kende iedereen. Ze waren niet allen bij blije momenten bij elkaar maar ook deelden ze in het verdriet van een ander.

Volgens mij is ‘de gemeenschap’ in Nederland aan het uitsterven. Niet alleen voor de kerk maar ook voor andere maatschappelijke instanties heeft de generatie van nu weinig aandacht. Na de komst van industriële revolutie en materialisme heeft ‘de gemeenschap’ veel schade opgelopen. En nu met de Coronapandemie groeit het individualisme. De kerk is een gemeenschap van mensen die de idealen van Jezus wil volgen. De eerste christengemeenschap begon als huiskerk en groeide tot gemeenschapskerk van velen. De kerk zal nooit vergaan. Misschien hebben wij weinig grote kerkgebouwen nodig. Maar de boodschap van Jezus zal altijd mensen bewegen. Ik denk dat wij terug naar onze bron van eerste christenen gemeenschap. Hoe kun je de boodschap van Jezus nog daadwerkelijk brengen? Is huiskerk een nieuwe weg???

R. Lobo

Beste vrijwilliger

Zalig nieuwjaar voor u. Het coronavirus houdt ons allemaal bezig. Ondanks alles was u bereid om vrijwillig uw bijdrage te leveren aan ons parochiegebeuren. Namens het team en het bestuur spreek ik dankbaarheid uit voor wat u deed en  doet. In het bijzonder wil ik iedereen bedanken die hard gewerkt heeft tijdens de kersttijd. Ondanks de korte voorbereidingstijd waren verschillende koren, cantores en organisten/pianisten bereid om mee te werken aan goedgeslaagde vieringen. Dank iedereen voor uw constante betrokkenheid bij onze parochie. Ik hoop dat wij er dit jaar nog een goed jaar van maken met uw medewerking. Dit is een goede manier om de boodschap van Jezus handen en voeten geven.

Namens de parochie

Pater Richard.

Nieuw begin

Het jaar is nog nieuw. Nog maar een paar dagen oud. We kijken terug op de feestdagen. Door veel mensen op een andere manier gevierd dan ze graag zouden willen, maar ik hoop toch voor iedereen op een mooie en goede manier.

De dagen voor de Kerst waren druk, zoals eigenlijk ieder jaar, maar ook mooi en bijzonder. In de parochie was het ook druk.

We waren volop bezig met de kerstpakketten en attenties. Met vele handen die licht werk maken, hebben we 70 kerstpakketten en 180 attenties gemaakt. Tijdens het rondbrengen daarvan heb ik net als andere jaren weer ervaren hoe belangrijk het is dat we dit doen. Het kleine gebaar is voor de ontvanger vaak zo belangrijk. Maar niet alleen het gebaar, maar ook het praatje waar tijd voor is of het feit dat er aan iemand of een gezin gedacht wordt, doet veel goed bij mensen. Ook dat is kerk zijn, een heel belangrijk onderdeel van naar buiten treden als kerk, laten zien dat we er zijn.

Heel veel dank aan allen die op welke manier dan ook een bijdrage hieraan geleverd hebben, met een financiële bijdragen, door de handen uit de mouwen te steken, door mee te haken. HEEL VEEL DANK

Ook was het op het laatste moment druk met de organisatie van de vieringen, omdat er nog nieuwe maatregelen kwamen. In allerijl werd alles weer opgesteld voor de onlinevieringen op kerstavond. De lijsten voor inschrijven werden weer tevoorschijn gehaald en het maximum aantal bezoekers werd op 50 gesteld.

Dit was de derde keer dat we het schema moesten aanpassen in een paar weken, maar ook hier werden veel handen uitgestoken om alles te regelen.

De kerken werden versierd en ondanks alle aanpassingen werden het mooie en sfeervolle vieringen.

En nu staan we aan het begin van een nieuw jaar. Wat gaat het brengen? Vandaag hoorde ik dat er alweer een nieuwe variant van corona gesignaleerd is. Hopelijk minder besmettelijk en minder ziekmakend, zodat we uiteindelijk weer een zo normaal mogelijk leven kunnen leiden.

Zelf begin ik het nieuwe jaar thuis met de grote schoonmaak, heel ouderwets en te vroeg in het jaar, want vroeger gebeurde dat in het voorjaar, als de kachel niet meer hoefde te branden. Voor mij is het verbonden met het begin van het jaar. Heerlijk even alles aan de kant, alles lekker schoon, zo begint voor mij het jaar. Het gekke is dat het ook mijn hoofd “schoon of leeg” maakt. Als alles schoon is, kan ik beginnen aan nieuwe plannen. Wat gaan we dit jaar doen met vakanties? Wat ga ik doen met sporten, wat kan wel en niet? Wat zijn mijn handwerkprojectjes voor de komende tijd? Genoeg leuke dingen om mee aan de slag te gaan. Daarnaast kijken hoe we omgaan met de sociale contacten. Wat kan wel, wat niet?

Met de breiclub beginnen aan ons nieuwe project voor komende Kerst. Wat zullen we dit jaar gaan maken voor de kerstpakketten en attenties? Er zijn al wat ideeën, wat gaat het worden? Mocht je het leuk vinden, kom een keertje kijken op woensdagochtend van 10.00-12.00u zijn we er in de ontmoetingsruimte van de Michaelkerk. Ook alleen voor een kopje koffie of thee ben je van harte welkom.

(op dit moment moeten we alleen nog even wachten wanneer we weer bij elkaar mogen komen). Misschien voor jou ook een nieuw begin. Weet dat je welkom bent.

Namens het pastoraal team Anja Wauben

Breda, 4 januari 2022

Beste vormelingen, ouders en begeleiders van de vormelingen,

Jullie hebben je aangemeld voor de voorbereiding op het sacrament van het vormsel. We zijn blij dat jullie deze stap willen zetten. Samen met jullie ouders en begeleiders hebben jullie gekozen voor een project. In deze brief informeren we jullie over de voorbereiding.

Er zijn vandaag niet zo veel kinderen meer die het vormsel willen ontvangen. Daarom brengen we al de kinderen van de stad Breda samen, zodat jullie samen een mooie groep zijn. Het aantal keren is niet zo vaak. We gaan er daarom wel vanuit dat je iedere keer komt. Als je een keer toch niet zou kunnen, meld je dan ruim op tijd af.

De voorbereiding omvat vijf vrijdagavonden en een zondagochtend. De avonden vinden plaats op het parochiecentrum van de Sint Laurentiuskerk in het Ginneken, Ginnekenweg 331. Op vrijdag beginnen we om zeven uur. De avonden duren tot half negen. Zondag 22 februari worden jullie samen met jullie ouders om half tien ’s ochtends in de Michaelkerk, Hooghout 67, verwacht. Er zijn op die zondag nog meer gezinnen aanwezig. Jullie krijgen eerst catechese en daarna is er om 11.00 uur een Eucharistieviering waarin jullie worden voorgesteld.

De precieze datum van het vormsel is nog niet bekend. We denken aan vrijdag 8 april (vrijdag voor Palmzondag) of vrijdag 22 april (vrijdag na Pasen). Dit hangt ook van de vormheer af

We hadden graag voorafgaand aan het vormselproject een avond met ouders en begeleiders willen hebben. Vanwege de nu geldende Coronamaatregelen is dat helaas niet mogelijk. De ouders en begeleiders infomeren we daarom ook met deze brief. Als de maatregelen weer wat versoepeld worden, hopen we nog een avond in te plannen. U wordt daarvoor tijdig uitgenodigd. Ook de bijeenkomst op 22 februari is nog onder een klein voorbehoud.

Voorbereidingsbijeenkomsten

–           Vrijdag 21 januari

–           Vrijdag 4 februari

–           Zondag 20 februari

–           Vrijdag 4 maart

–           Vrijdag 25 maart

–           Vrijdag 1 april

Als jullie nog vragen hebben, dan kunnen jullie ze stellen: teamassistent@parbc.nl. Als er ouders zijn die graag een bijdrage aan de voorbereiding leveren, kunnen ze zich ook via dit mailadres aanmelden.

De vormelingen hopen we vrijdag 21 januari graag voor de eerste keer te ontmoeten. Tot dan!

Pastoor Richard Lobo, H. Augustinusparochie

Pastoor Lars Peetam, parochie van de H. Familie

Pastoor Norbert Schnell, Centrumparochie Breda en H. Maria Magdalenaparochie

In Breda gaat binnenkort weer een Alpha van start. Tijdens tien gezellige avonden in een ongedwongen en open sfeer ontdek je wat het christelijk geloof inhoudt. Stel al je vragen en praat met andere deelnemers door over vijftien inspirerende onderwerpen, zoals: ‘Is er meer?’, ‘Wie is Jezus?’ en ‘Wat is bidden en hoe doe je dat?’.

Alpha is gratis en wordt gegeven op 10 donderdagavonden die om 18.30 uur starten met lekker eten. En er is één zaterdag gepland. De eerste avond is op 20 januari. Je bent van harte welkom in het Martinushuis, Haagsemarkt 4, Breda.

Wil je meer informatie? Kijk op: https://alpha-cursus.nl, of neem contact op met of geef je op bij: Hanneke Oomen hannekeoomen@online.nl.

Een visie voor het bisdom Breda in de komende jaren

Persoonlijk kan ik me geen leven zonder geloof voorstellen. Ik kan me geen leven voorstellen zonder Jezus Christus, die al bij ons is wanneer er twee of drie verenigd zijn in zijn Naam (Mt 18:20). Ik kan me geen leven voorstellen zonder de kerk, zijn Kerk. In onze streek lijkt de kerk vandaag broos te zijn, maar ik vertrouw op Jezus’ belofte dat Hij met ons is alle dagen tot aan de voleinding der wereld (Mt 28:20).

Aan ons, leerlingen van Jezus, is de taak gegeven de schat van het geloof te leven, te delen, te vieren en door te geven. Daarmee is de toekomst van de kerk ook onze zorg. We hebben ons vaak bezorgd en druk gemaakt over veel dingen. Jezus leert ons dat slechts één ding nodig is (Lc 10:38-42). Hij draagt ons op: “Zoekt eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid; dan zal dat alles u erbij gegeven worden” (Mt 6:33). Durven wij – u en ik, thuis en in de parochie, in het hele bisdom – te kiezen voor het Rijk Gods? Durven wij erop te vertrouwen dat in al het andere zal worden voorzien? Ik heb het tot mijn wapenspreuk gemaakt, “God zal erin voorzien” (Gen 22:14). Onder dat motto wil ik graag met u delen wat volgens mij kernwaarden van het evangelie zijn die wij vandaag en morgen ter harte moeten nemen.

Geloof

“Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap” (Mc 1:15), zo begint Jezus zijn missie. Ommekeer, verandering is mogelijk, omdat “voor God niets onmogelijk is” (Lc 1:37, Mc 10:27). Het vraagt van ons eerst en vooral verdieping van ons geloof, dwz. kijken zoals God kijkt. In de blik van Jezus ontdekken we hoe Hij naar ons kijkt. Hij nodigt mensen uit met al hun tekortkomingen en plaatst hen in het middelpunt van zijn liefde, zodat ze kunnen groeien en andere mensen worden. Gekozen worden en een echte keuze maken, dat is waar ons geloof om draait. Het geeft ons grond onder de voeten, maakt ons vrij, zet ons in beweging en maakt ons vindingrijk, laat ons groeien. Zoals Abraham, onze vader in het geloof, durven we dan onze oude, vertrouwde omgeving te verlaten nog zonder te weten waarheen (Heb 10:8) en de weg te gaan van Gods belofte. Zoals bij Abraham mag onderweg de vertrouwelijke omgang met de Heer groeien.

Leerlingen

De ommekeer van bezorgd zijn over veel dingen naar méér leven uit het geloof begint met bewust méér leerling van Jezus te worden: met Hem optrekken, naar Hem luisteren, kijken naar wat Hij deed en doet. Jezus’ uitnodiging aan zijn eerste leerlingen luidt: “Gaat mee om het te zien” (Joh 1:39). Die beweging naar Jezus toe wordt door de leerlingen steeds herhaald, “Kom dan kijken” (Joh 1:46), en geldt nog altijd. Vanuit die groeiende verbondenheid met Jezus kunnen we ons richten tot de mensen om ons heen, die net als wij geroepen zijn om kinderen van God te worden. Leerlingen maken leerlingen (Mt 28:19). Een onmiskenbaar kenmerk van de leerling van Jezus is vreugdevolle dankbaarheid en het verlangen om anderen in die vreugde te laten delen.

Van Gods droom voor ons, van zijn Koninkrijk, is niemand bij voorbaat uitgesloten. “Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt”, zegt Jezus, “en Ik zal u rust en verlichting schenken” (Mt 11:28). Hoe doet Hij dat? Door bij alles zowel de Vader als de mensen voor ogen te houden. Wanneer Jezus spreekt over het voornaamste gebod, het dubbelgebod van de liefde, draait Hij het perspectief om. Liefde voor God betekent voor Jezus niet: ‘wat kan ik voor God doen?’ maar ‘wat mag God voor mij doen?’. Hij vraagt niet ‘wie is mijn naaste?’, maar ‘voor wie ben ik de naaste?’ (vgl Lc 10:25-42). Liefde vraagt dat onze inzet is als die van de zaaier uit het evangelie, beeld van Jezus zelf, die overvloedig zaait op alle soorten bodem: “Wie oren heeft om te horen, hij luistere” (Mc 4:9.23). In de kerk, bij Jezus, is iedereen welkom, want belangrijk is niet alleen hoe je was en bent, maar hoe je wilt worden. Het juk van Gods liefde is zacht en zijn last is licht (Mt 11:30).

Gemeenschap

Leerlingen van Christus zijn saamhorig en kunnen samen werken in de mate dat zij bij de ene Heer blijven, als ranken aan de wijnstok (Joh 15:1). Zo vormen we samen de kerk, die een gemeenschap van gemeenschappen is: bisdommen, parochies, parochiekernen in wijk of dorp, maar ook kloosters, gebedskringen en de huiskerken van het gezin. Wat ons als gemeenschap onderscheidt van alle andere vormen van menselijk samenzijn, is het geloof: “Eén Heer, één geloof, één doop” (Ef 4:5). Op basis van het doopsel is elk van ons medeverantwoordelijk voor de opbouw van de kerk, biddend, offerend, werkend, al naar gelang onze roeping en talenten en met de nodige vorming en toerusting.

Wat we als geloofsgemeenschap moeten doen, is wat Jezus zelf heeft gedaan: het geloof voorstellen en voorleven. Catechese als onderricht in het geloof is meer dan kennisoverdracht; diaconie als werk van barmhartigheid is meer dan actie voor een goed doel; liturgie als deelname aan het leven van God is meer dan een optreden of evenement. Catechese, diaconie en liturgie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Goed gedaan vormen ze samen een aantrekkelijke levenswijze, die getuigt van de levende Heer; ze kunnen zo een situatie scheppen waarin de taal van het geloof gesproken, geleerd, beleefd en doorgegeven wordt.

Wie we als geloofsgemeenschap zijn, wordt bepaald door de manier waarop Christus bij ons aanwezig wil zijn en kracht wil geven: in het Woord Gods, in het samenkomen op de dag des Heren, in het vieren van de sacramenten, in het samen bidden, in het beoefenen van de geestelijke en materiële werken van barmhartigheid – “Al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders hebt gij voor Mij gedaan” (Mt 25:40). Christus zet ons, individueel en als gemeenschap, op de weg van heiligheid en heelheid van leven. Wat ons daarbij ook aan zaken ter beschikking staat, zijn middelen en ondersteuning, geen doel op zich.

De Weg

Jezus zet mensen in beweging. “Komt, volgt Mij” (Mt 4:19), zegt Hij tot de eerste leerlingen en noemt zich “de Weg, de Waarheid en het Leven” (Joh 14:6). Vanuit die navolging groeit verbondenheid met Hem en zo stuurt Hij leerlingen op weg: “Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping” (Mc 16:15). Daarbij geeft Hij de belofte om altijd bij hen te blijven. De navolging en het op weg zijn kenmerken de leerlingen; zijn eerste leerlingen werden niet voor niets “aanhangers van de Weg” genoemd (Hnd 9:2). Of we ons al volleerd achten of beginners zijn in het geloof, of we vertrouwde wegen willen gaan of ook een nieuwe richting verkennen, we zullen het samen moeten doen, met Jezus en op zijn manier. Zijn weg is die van de graankorrel die in de aarde valt en sterft en zo veel vrucht voortbrengt (Joh 12:24). Durven wij die weg te gaan? Durven wij op zijn belofte te vertrouwen? Als uw bisschop en als uw medeleerling van Christus wil ik samen met u die weg gaan ‘met het geloof voorop’.

+ Mgr. Jan Liesen

Bisschop van Breda

Hoogfeest van het H.Hart van Jezus, 2021