Bij mooi weer schenken we iedere vrijdagmiddag koffie en thee. Iedereen is van harte welkom. Er zijn twee vrijwilligers aanwezig van 13.30 tot 15.30 uur. We zetten de stoelen alvast klaar.
Heb je vragen? Stel je vraag aan het secretariaat: bethlehem@augustinusparochiebreda.nl of bel tijdens openingstijden 076-5410194. Tot snel bij de Maria Dymphnakapel aan het Moerenpad!
Voorganger: R. Supardi svd
Pastoor Richard Lobo is afkomstig uit het zuiden van India en sinds 2011 in Nederland. Twee jaar geleden kwam hij het team in Breda versterken. Zijn familie is enkele eeuwen geleden door Portugese missionarissen tot het katholicisme bekeerd. Hij heeft twee broers die ook priester zijn. Als kind bezocht hij dagelijks de kerk. Zo kwam hij in contact met priesters en zusters. “Hun toewijding aan Jezus Christus en de mensen heeft mij geraakt,” vertelde hij. Toen hij vijftien jaar was zat zijn oudere broer op het seminarie. “Zijn voorbeeld en gebed hebben mij geholpen de stap naar het seminarie te zetten.”
“U heeft mij hierheen gebracht. Doe met mij wat u nodig vindt.” Als God mij geroepen heeft, zal God mij ook de weg wijzen.”
Na een roepingenkamp koos Richard voor de Sociëteit van het Goddelijk Woord (Societas Verbi Divini). Achter zijn naam zie je daarom vaak de afkorting SVD staan. Na pittige studies in andere delen van India besloot hij verder te gaan. Het voordeel van deze fase was dat hij kennis maakte met andere culturen en stammen in het multiculturele India. Toen hij eenmaal zijn eeuwige professie had afgelegd en voor de priesterwijding stond, koos Richard ervoor in Nederland te gaan werken. Op 21 november 2011 landde pater Lobo in Nederland.
Na zijn taalstudie ging hij aan de slag in Den Haag. Daar werkte hij met veel vreugde. Hij geeft toe dat hij het moeilijk vond om in 2017 naar Breda te gaan. Pater Lobo: “Ik zoek naar wegen om de mooie dingen die ik ervaar met anderen te delen. In mijn werk voel ik mij gesteund door een goede gemeenschap. Zowel het leven in de communiteit als het gebed zijn van belang voor mijn leven. Ik heb nooit gedacht dat de Geest mij naar Breda zou brengen. God wijst ons geleidelijk de weg. Ik geef me aan deze weg over en bid: “U heeft mij hierheen gebracht. Doe met mij wat u nodig vindt.” Als God mij geroepen heeft, zal God mij ook de weg wijzen.”
Mijn volledige naam is Marianus Supardi. En mijn roepnaam is Rian. Ik ben 34 jaar oud. Ik kom uit Flores, Indonesië. Flores is een eiland dat in het Oosten van Indonesië ligt. Ik kom uit een gezin met drie kinderen. Ik heb een broer en een zus, en ik ben de oudste. Mijn vader is rijstboer en mijn moeder is huisvrouw.
Mijn familie is heel toegewijd katholiek. Toen ik klein was, brachten mijn ouders mij naar de kerk. Daarom hield ik van de eucharistie. Heel vaak dacht ik tijdens de eucharistie dat ik ook, zoals de man die de mis gedaan had, zou willen worden. Dit gevoel was heel sterk. Sindsdien begon de roeping om priester te worden zich langzamerhand te ontwikkelen. Natuurlijk wist ik als kind nog niet zo goed wat het betekende priester te worden. Alle mensen in mijn dorp zijn ook katholiek en dat heeft een sterke invloed op mij gehad om priester te willen worden.
Ik ging naar de basisschool in mijn klein dorpje. Na de basisschool ging ik naar een Klein Seminarie. Daar ben ik zes jaar geweest. Tegen het einde van mijn middelbare schoolopleiding heb ik mij gemeld bij het Gezelschap van het Goddelijk Woord (SVD). Tot mijn grote vreugde werd ik aangenomen. Ik voelde mij aangetrokken tot de SVD om als priester en missionaris naar een ander land te mogen gaan.
Als kandidaat voor de SVD heb ik op drie verschillende plekken mijn opleiding gedaan. Mijn noviciaat – inleiding en proeftijd van twee jaar – heb ik mogen doen in de plaats Nenuk op West Timor. De periode mocht ik afsluiten met het afleggen van mijn eerste gelofte. Daarna ben ik teruggekeerd naar het eiland Flores om aan het SVD Groot Seminarie in Ledalero Filosofie en Theologie te studeren. Na ruim drie jaar werd mij de gelegenheid gegeven om mijn opleiding en studie voort te zetten in Melbourne Australië Natuurlijk was dat voor mij een grote uitdaging. Ik was nog nooit in een ander land geweest. In Australië moest ik mijn Engels verbeteren en vertrouwd raken met de Australische cultuur. Ik moest nieuwe vrienden maken en voor het eerst mocht ik ervaren wat het betekent in een internationale communiteit te leven. Het was echt wel moeilijk. Gelukkig hebben wij veel van elkaar kunnen leren.
Mijn verblijf in Australië heeft vier jaar geduurd en werd afgesloten met mijn priesterwijding op 31 oktober 2015. Nu ben ik drie jaar en vijf maanden in Nederland. Het is een nieuwe uitdaging om mij in te leven in weer een andere cultuur en weer een nieuwe taal te leren. Het Nederlands was voor mij totaal onbekend. Spoedig na mij aankomst ben ik vanuit mijn communiteit in Nieuwegein in Utrecht aan mijn studie van de Nederlandse taal begonnen.
Ik heb veel geleerd, maar mijn Nederlands is nog niet zo perfect.
Ik blijf leren door mijn private studie, gesprek met mensen, luisteren naar tv, radio en andere activiteiten waar ik op dit moment mee bezig ben