Ik had gewild…..

dat veel dingen anders

waren gegaan,

maar je kunt niet alles kiezen in het leven.

De enige keuze is om door te

gaan en nooit op te geven

Keuzes maken

Het is zomer, het is vakantie, het is coronatijd.

Zomer en vakantie horen bij elkaar, coronatijd hoort daar niet bij en is duidelijk een storende factor. Een factor die ons dwingt om keuzes te maken.

Gaan we op vakantie of niet? Waar gaan we dan heen? Blijven we in Nederland of gaan we toch naar het buitenland? Gaan we met de auto of vliegen?

Soms is de keuze moeilijk, we hebben al lang voor corona geboekt en de reisorganisatie zegt dat we gewoon kunnen gaan of we willen of niet. Als we niet gaan kost dat een hoop geld, want we krijgen onze reissom maar voor een deel terug.

Wat doen we met mondkapjes? Wel of niet dragen? Wel of niet verplichten?

Al met al valt het allemaal niet mee. We zien helaas het aantal besmettingen toenemen en de discipline van de mensen afnemen.

Het wordt steeds duidelijker dat we keuzes moeten maken en dat is beslist niet altijd makkelijk. Ik merk zelf dat ik ook makkelijker dingen doe die ik in het begin niet deed (even de stad in voor een boodschap, afspreken met vrienden, wel met gepaste afstand, maar toch). De dreiging die van het virus uitgaat lijkt te “wennen” en we pakken ons leven steeds meer op en gaan gewoon onze gang.

Dingen die veranderd zijn, zijn inmiddels gewoon. We ontsmetten onze handen voor we de kerk ingaan, schrijven onze naam op een lijst en zitten gewoon 1,5 meter uit elkaar. En we zingen niet mee. Hoewel, dat is wel nog even een dingetje. Het is zo fijn om mee te zingen en “zingen is immers dubbel bidden” MAAR HET MAG NOG NIET. Heel jammer, maar we moeten het nog aan de cantor overlaten.

Eigenlijk ben ik er trots op als ik zie hoe goed onze parochianen er tot nu toe mee zijn omgegaan. De Annanoveen, 10 avonden op rij een viering, iedere avond weer dezelfde discipline, mooi. Ik hoop dat iedereen wat het zingen betreft dat begrip ook nog even kan opbrengen.

Ik hoop ook dat we de keuzes wat onze vakantie betreft met gezond verstand kunnen maken en dat we ook nu weer voor elkaar krijgen met elkaar het virus de kop in te drukken.

Laten we er samen voor bidden dat iedereen in de samenleving de goede keuzes maakt en de discipline op kan brengen die nodig is om er samen goed doorheen te komen. Dus 1,5m afstand, goed handwassen, en verstandige keuzes maken, al zijn dat niet altijd de makkelijkste keuzes.

Ik wens ons een mooie en vooral gezonde zomer toe.

Namens het pastoraal team

Anja Wauben

Herstart oecumenisch Coventry middaggebed

Nu de lockdown weer wordt versoepeld, wordt ook het oecumenisch middaggebed weer hervat op de vrijdagmiddag om 12:30 uur. Voorlopig afwisselend in de Grote Kerk en de Lutherse Kerk. Vrijdag 24 juli starten we in de Lutherse Kerk, vanwege andere activiteiten in de Grote Kerk. Op 31 juli zijn we ook daar. Vervolgens is op 7, 14 en 21 augustus het middaggebed in de Grote Kerk. Van 28 augustus t/m 30 oktober is het middaggebed weer in de Lutherse Kerk. De Corona-voorschriften gelden vanzelfsprekend. De intenties uit het intentieboek in de Stiltekapel van de Grote Kerk en het gebed voor Vrede en Verzoening zullen weer weerklinken in een korte meditatie.

De Stiltekapel in de Grote Kerk is niet toegankelijk (vanwege sluiting van de Grote Kerk) van 19 t/m 31 juli, 28 en 31 augustus t/m 8 september en van 26 – 30 oktober.

NB: Kijk voor actuele info ook op www.raadvankerkenbreda.nl

Namens de Raad van Kerken Breda, Victor Witter

Annanoveen in de Michaelkerk

De Annanoveen is dit jaar niet in de Annakapel, omdat het niet mogelijk is om de kapel volgens de richtlijnen van het Rivm  te gebruiken.

Het beeld van de H. Anna is daarom overgebracht naar de Michaelkerk.

De eucharistievieringen zijn vanaf 17 juli elke avond om 19.00uur . Verschillende priesters uit Groot Breda zullen voorgaan.

Het feest van de H. Anna vieren we 26 juli in de Michaelkerk. Ook deze viering begint om 19.00uur.

RicharD Lobo

Belgieplein 6, Breda

Fietstocht

 Afgelopen woensdagmiddag, 15 juli, zijn wij begonnen met ons zomerprogramma. Als eerste stond een kapellen fietstocht gepland, met aan de start de Maria Dymphnakapel en als afsluiting de Annakapel. Onderweg luisterden wij naar een gebed en gedicht die ik zelf had voorbereid. We waren met 14 personen. Het was voor mij de eerste keer dat ik zo’n fietstocht meemaakte.  Ik fiets heel vaak maar nog nooit  met zo’n groepje. Het was fijn om samen te genieten van de fraaie natuur.

Soms beseffen wij niet echt hoe mooi Gods schepping is. Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend: de bomen, de bloemen, de dieren, de zon, de blauwe lucht, de bewolkte hemel of de regen. Soms hebben we geen oog voor het bijzondere van Gods schepping.  Toch zijn wij innig verbonden met de natuur en het is goed om aandacht te hebben voor de omgeving waarin we  mogen  leven,  Door natuur en medemens komt God dichter bij ons.

Tijdens een  fietstocht zijn we onderweg,  Op onze levensweg of levensreis zijn we ook onderweg. Dat is voor mij een mooie gedachte.  Misschien kan dit beeld u ook aanspreken.  Onderweg hebben we ‘mooie’ en ‘slechte’ ervaringen, ontmoeten we ‘warmte’ en ‘kilheid’.  We ontmoeten  goede mensen en personen die het minder goed met ons voorhebben.  Het belangrijkste is dat we weten dat wij niet alle gebeurtenissen onder eigen controle hebben. Want we zijn slechts een kleine onderdeel van Gods schepping. Nu met de corona virus moeten we onze beperkingen erkennen, maar we weten ook dat wij een belangrijke bijdrage kunnen leveren om deze crisis te overkomen. Juist nu kunnen we ons meer bewust zijn dat we ‘samen onderweg’ zijn.

Zoals tijdens onze levensreis hebben we ook rustpunten nodig, misschien voor een gebed, om te luisteren naar een gedicht of om ons bewust te worden van het wonder van de schepping die ons omgeeft.  Het gedicht “de levensweg” heeft mij bijzonder aangesproken en wil ik hier met u delen.

De Levensweg

Van Gods wegen in ons leven

bestaat er helemaal geen plattegrond.

Een reisbeschrijving is er

bij onze geboorte niet gegeven.

Tocht komen we aan het eind

altijd daar, waar we worden verwacht.

Soms is de reis zwaar, soms valt het mee

vaak anders dan gedacht.

Ik vraag me af, zou er aan het einde

een evaluatie wezen, een overzicht

van wat er was, en wat er

had moeten wezen?

Een moment waarop je duidelijk

weet dat je ondanks alles bent bemind.

Dat er begrip en vergeving is

voor ieder mensenkind.

(Rita Arends)

Namens het pastorale team,

Rian Supardi

DHK Michaël start weer!

Koorrepetitie start weer. Op 27 juli om 14.30 uur starten de repetities van het DHK weer in de Michaëlkerk. We beginnen eenvoudig en zullen op de zondagen 1- en 2-stemmig zingen met 6 tot 8 zangers.
Heeft u zin na zoveel tijd niet gezongen te hebben om mee te doen? Wees welkom! Kom het gewoon proberen.
Monique Tonino

We hebben elkaar nodig

We hebben elkaar nodig

Dat is toch zonneklaar?

Want mensen willen warmte

En aandacht voor elkaar

Waarom niet even praten?

Waarom geen lieve lach?

Zo zorg je voor een lichtpunt

Ook op een donkere dag.

Iemand die naar je luistert,

Iemand die met je praat.

Dat is juist het gene

Waar ’t bij de mens om gaat

Ouderlijk huis

Daar was liefde, warmte

en gezelligheid

Je beseft je des te meer

als je er weer eens op

terug kijkt

Natuurlijk ook weleens

woorden of gekibbel

tussendoor

Na enige aarzeling zei je dan toch

weer; sorry hoor

Mijn ouderlijk huis, ja daar was

ik thuis

Mooie herinneringen

draag ik mee

Het waren mooie jaren, ik ben tevree

We pakken de draad weer op

Langzaam aan pakken we de draad van het leven weer op. We proberen nog 1,5 meter afstand te houden, maar je merkt ook dat dat niet meer overal lukt. In de stad is het weer net zo druk als voor corona en we zijn gewend aan de maatregelen, zoals het ontsmetten van de handen bij de ingang van de winkels.

Ook in de parochie merken we dat alles weer een beetje begint te lopen. Met ingang van 1 juni zijn we weer gestart me de breiclub. Netjes op 1,5 meter afstand, maar heel blij dat we elkaar weer zien. Gesproken hebben we elkaar regelmatig tijdens de lock down, maar we zijn heel blij dat we nu weer samen kunnen komen. Er is hard gewerkt de afgelopen maanden en de dozen met kerstboompjes voor komende kerst raken al aardig vol.

Op zondag 6 juli mochten we voor het eerst weer spontaan naar de kerk, zonder aanmelden. Ik was zelf in de Michael en mocht tot mijn grote vreugde zien dat weer veel van de oude bekenden aanwezig waren. Wel hebben de mensen hun naam en telefoonnummer genoteerd, zodat we weten wie er aanwezig waren, maar je merkt dat het voor velen nu makkelijker is om te komen. Gelukkig.

En ook voor komende zomer hebben we wat activiteiten gepland. Een afgeslankt zomerprogramma, maar we gaan ervoor.

Vier activiteiten, die we coronaproef kunnen organiseren. Wel even aanmelden, zodat we weten met hoeveel mensen we rekening moeten houden.

De Kapelletjes fietstocht is al geweest als u dit leest, de volgende activiteiten staan nog op de planning.

17 tm 26 juli De Annanoveen (LET OP dit jaar in de Michaelkerk, hiervoor hoeft u zich niet aan te melden.)

29 juli Film (een leuke en ontroerend, soms hilarische film), meer verklap ik niet.

12 augustus Onze beroemde/beruchte bingo.

Verderop in de nieuwsbrief kunt u tijd, locatie en meer informatie vinden. We hopen dat we jullie welkom mogen heten op deze middagen.

En zo gaan we de zomer in. Als ik dit schrijf is het nog grijs en nat, maar de vooruitzichten zijn beter en we hopen dat we de komende weken weer van de zon mogen genieten. Zeker voor de mensen die nu al op vakantie zijn, vaak in eigen land, hopen we dat de zon zich weer volop laat zien.

En zijn we nu weer terug naar normaal? Is dit het nieuwe normaal? Wat kunnen we nog verwachten? Allemaal vragen waar we geen antwoord op kunnen geven. Toch is er een ding dat niet veranderd is. Als ik zondag de viering bijwoon, dan is het verhaal van Jezus nog hetzelfde als voorheen, dan is het ontvangen van de Communie nog steeds een intens moment van verbondenheid en het gebed geeft nog steeds de kracht die het altijd gegeven heeft. Ik maak het alleen nu veel bewuster mee.

Voor dit alles ben ik dankbaar. Corona is niet alleen negatief.

Namens het pastoraal team

Anja Wauben

Mensen naar Jezus brengen

In de kerken mogen weer 100 mensen komen. Afgelopen maand worden we ons langzaam bewust dat we weer naar de kerk kunnen. Er is nog angst in mensen om naar anderen toe te gaan of op drukke plekken te zijn. Wij hopen dat de situatie langzaam normaal wordt en mensen elkaar weer kunnen zien.

Het is vakantietijd en dit jaar zullen de meeste mensen toch in Nederland vakantie moeten vieren. Dat kan veel van onze medemensen helpen die door corona hun zaak gesloten moesten houden. Zoals jullie weten zou ik in juni op vakantie naar India zijn gegaan.  Helaas moest ik dat uitstellen. Ik vind het zelf niet erg. Wat belangrijk is, is dat ik gezond mijn taken nog kan uitvoeren.

Twee weken geleden was er een Webinar met Pastor James Mallon uit Canada. James Mallon werd bekend door zijn boek ‘Als God renoveert’. In maart was er een conferentie gepland waar hij de  spreker zou zijn. De conferentie is helaas niet doorgegaan.  Tijdens de Webinar legde hij de evangelie- tekst  Marcus 2:15 uit. Het verhaal gaat over de lamme die door Jezus wordt genezen.  Ik vond het zelf inspirerend. Hij vertelde 3 dingen. Verlangen (Desire), Overtuiging (Conviction) en wilskracht (will).

Verlangen: De dragers hadden een verlangen om de zieke naar Jezus te brengen. Hebben wij een verlangen om iemand naar Jezus te brengen? Hoe/ waarom mogen wij iemand bij Jezus brengen?

Overtuiging: De dragers waren overtuigd dat Jezus die man zou genezen en zijn leven veranderen. Zijn wij ervan overtuigd dat Jezus ons leven en het leven van anderen kan veranderen? Geloven wij dat Jezus ons leven kan aanraken?

Wilskracht: De wilskracht van de dragers was zo enorm dat ze alles wilden doen om die zieke bij de voeten van Jezus te brengen. Ze openden het dak van het huis en ze lieten de zieke zakken voor de voeten van Jezus. Dat opende de wereld voor allen die daar aanwezig waren. Hebben wij voldoende energie om iemand de weg van Jezus te laten leren kennen?

Deze gedachten en vragen hielden mij bezig. De Coronatijd heeft de situatie van de kerkgemeenschap nogal veranderd. De vraag die mij nog bezig houdt is: Hoe kan ik iemand bij Jezus brengen?

Richard Lobo