Op 21 maart is de lente officieel begonnen. Maar al langere tijd hebben we kunnen genieten van de ontluikende natuur: het frisse groen, de pracht van zoveel schakeringen in de kleurenrijkdom van de bloemen. De lente is opgestaan uit de winterslaap, begin van nieuw leven. De dagen worden langer en het verlangen om naar buiten te gaan groeit. Maar vanwege de coronacrisis is dat niet aan ieder van ons gegeven. We worden gevraagd, als het enigszins mogelijk is, thuis te blijven. Voor velen onder ons is dit dringende verzoek misschien moeilijk om te volgen. Het is dan ook goed om ons bewust te zijn dat deze beperkingen bedoeld zijn voor ons eigen goed en het het welzijn van de gemeenschap.
Hoewel de lente van dit jaar heel anders is, want wij kunnen niet ten volle van de fraaiheid van de lente genieten, blijven we leven in verwachting en hoop. We hopen dat deze crisis overwonnen zal worden, dat we lessen mogen trekken uit deze crisis en onze levensstijl veranderen waar nodig.
Misschien zouden we onze huidige situatie kunnen vergelijken met de situatie van de Emmaüsgangers en de andere leerlingen van Jezus. Het evangelie van de derde zondag van Pasen, afgelopen zondag dus, vertelt ons daarover. Na hun diepe teleurstelling en droefheid over de kruisdood van Jezus, ervaren ze nieuw leven en hoop door de persoonlijke ontmoeting met de Verrezen Heer. Ze herkennen Hem in het breken van het brood en ze zeggen “Brandde ons hart niet in ons, zoals Hij onderweg met ons sprak en ons de Schriften ontsloot”. Hun hart was vol van vreugde en blijdchap en is een begin van nieuw leven.
Laat Jezus ook onze reisgenoot zijn, special in deze tijd van crisis. Hij is altijd aanwezig in ons midden. We blijven bidden dat wij op een dag een ‘echte lente’ zullen ervaren. We blijven aandacht hebben voor elkaar, en in het bijzonder voor mensen die ons hulp nodig hebben. Want in hen kunnen wij ook Jezus erkennen. Blijf goed zorgen voor jezelf en voor elkaar. Hier deel ik ook met jullie allemaal de litanie van de lente. Misschien troostend en bemoedigend in onze tijd.
Lente Litanie
O Morgenster, geweldig licht
dat ons doorschittert en verlicht:
Ave Maria
Alwaar het licht de aarde raakt
bloeit alles open en ontwaakt:
Ave Maria
De sappen stijgen in de stam
het licht blinkt op de heuvelkam:
Ave Maria
Ivoren Toren, koele bron
de knoppen barsten in de zon
Ave Maria
Uit elke prille vogelstem
weerklinkt de lof van Bethlehem:
Ave Maria
Uit ieder geurend bloesembed
ontstijgt de geur van Nazareth
Ave Maria
O hart der Geestelijke Roos
dat God tot Gulden Huis verkoos:
Ave Maria
O Spiegel der Gerechtigheid
die d’oorzaak onzer blijdschap zijt:
Ave Maria
Hebt gij het vogelkoor gehoord,
Ivoren Toren, hemelpoort?
Ave Maria
De Aarde houdt haar adem in
voor aller moeders koningin
Ave Maria
(Pieter G. Buckinkx)
Namens pastoraal team,
Rian Supardi
