Een Heilige Deur
Een heilige deur of porta sancta is in de rooms-katholieke traditie een kerkingang die slechts tijdens een heilig jaar geopend is. De bekendste is die van de sint-Pietersbasiliek en die van drie andere hoofdkerken in Rome met name Sint-Jan van Lateranen, Basiliek van Santa Maria Maggiore en Sint-Paulus buiten de muren. Zoal we weten dat deze heilige deuren worden geopend een keer in 25 jaar en we noemen dat het jubeljaar. De hele bisdommen ter wereld hebben dit jubeljaar geopend op 29 december 2024 tijdens het feest van de heilige familie.
En de heilige deur is een teken. Wij mogen binnen in de tempel, we maken deel uit van het volk dat God vereert. Maar God de Heer is eveneens buiten zijn tempel en is diep verscholen in het hart van elke mens. Het Heilig Jaar wil een stroom van genade laten vloeien. Alweer een beeld, want Gods genade is aan geen tijd en plaats gebonden. Een Heilig Jaar is vooral een oproep om in beweging te komen, om zich naar de Heer te richten en om Jezus te volgen, de dienaar van allen.
In de algemene audiëntie van 18 november 2015 heeft paus Franciscus de betekenis van de deur van de barmhartigheid belicht. Samen met de deelnemers van de bisschoppensynode nodigt hij de kerk uit “haar deuren te openen om met de Heer naar buiten te gaan en de zonen en dochters op weg te ontmoeten, soms onzeker, soms verdwaald in deze moeilijke tijden.” Hij nodigt in het bijzonder “de christelijke gezinnen uit de deur voor de Heer te openen die wacht om binnen te komen met zijn zegen en zijn vriendschap. En als de deur van de barmhartigheid van God altijd open staat, dan moeten ook de deuren van onze kerken, van onze gemeenschappen, van onze parochies, van onze instellingen, van onze bisdommen altijd open staan zodat wij allen die barmhartigheid van God kunnen uitdragen. Het Jubeljaar verwijst naar de grote deur van de
barmhartigheid van God maar ook naar de kleine deuren van onze open kerken om de Heer binnen te laten of vaak om Hem buiten te laten - de gevangene van onze structuren, van ons egoïsme en van zoveel dingen.”
Paus Franciscus benadrukt dat wij door de deur van de kerk naar buiten moeten durven gaan, tot zelfs ver daarbuiten. Wie proeft van barmhartigheid, probeert voor anderen barmhartig te zijn. De deur van onze kerken moet open zijn voor voor degenen die God of Jezus nog niet kennen of voor degenen die Jezus en God willen leren kennen. De open deur, bovendien, is een teken van welkom. Iedereen is alitijd in onze kerken. Want dit een teken van onze gastvrijheid en vriendschap. Dit proberen wij atltid te realiseren in onze parochie gemeensschap. We ervaren de vreugde van thuis te zijn, ja van eens en voorgoed aangekomen te zijn.
Wij zijn mensen onderweg. We zijn helemaal pelgrims. Wij zijn tochtgenoten van wie ons zijn voorgegaan. We delen het verlangen en het gebed van bedevaarders van eeuwen geleden. Ik sluit dit stukje aan met de woorden van Psalm 111,19-20: “Open de poort die gerechtigheid heet, ik wil naar binnen en de Heer danken. Hier is de poort van de Heer, hier mag binnen wie rechtvaardig blijkt”.
Namens het pastorale team,
p. Rian Supardi svd
