Nabijheid in de tijd van verwachting
De Advent is opnieuw begonnen: een stille, heilige tijd waarin we worden uitgenodigd om ons hart te openen voor het licht dat komt. In deze weken van verwachting mogen we even op adem komen. Niet omdat alle zorgen verdwijnen, maar omdat God juist in onze kwetsbaarheid wil binnenkomen.
Voor velen van ons is dit jaar misschien niet eenvoudig geweest. Sommigen dragen verdriet met zich mee, anderen ervaren zorgen om gezondheid, relaties, werk of de wereld om ons heen. Er zijn momenten waarop het donker het lijkt te winnen van het licht. Misschien herkent u dat gevoel. Juist dan fluistert de Advent ons toe dat we niet alleen lopen. God zoekt ons op, stap voor stap, in stilte, in mildheid, in liefde.
Een kaars in de stilte
Het eenvoudige gebaar van een kaars aansteken kan ons helpen om ruimte te maken. Niet om de duisternis te ontkennen, maar om er een klein licht tegenover te zetten. Misschien kunt u de komende weken elke dag even stil zitten, al is het maar één minuut. Leg uw zorgen in Gods handen. Spreek een kort gebed. Of zeg niets, en laat uzelf dragen door Zijn aanwezigheid.
In de Schrift lezen we dat God komt in het kleine: een fluistering, een herderskind, een stal. Hij dringt Zich niet op, maar wacht tot we Hem binnenlaten. Wat een troostend geheim dat de Eeuwige niet vraagt om volmaaktheid, maar om openheid.
Ruimte in ons hart
De Advent helpt ons te ontdekken wat werkelijk telt. Waar verlangen wij naar? Waar hopen wij op? Misschien is het een stukje rust, misschien verzoening, misschien een nieuw begin. God weeft licht in de kleinste draden van ons leven. Soms zien we het niet meteen, maar achteraf herkennen we Zijn nabijheid in een bemoedigend woord, een onverwachte glimlach, een rustige ademhaling.
Laten we in deze weken zacht zijn, zowel voor onszelf als voor elkaar. Een luisterend oor, een kaartje, een vriendelijk gebaar kan voor iemand anders: precies dat beetje licht zijn dat hij of zij nodig heeft. Zo worden we samen dragers van hoop.
Op weg naar het Kind
Terwijl de adventskaarsen één voor één worden aangestoken, groeit het licht in ons midden. Moge dit licht u omhullen, verwarmen en dragen. Moge het uw zorgen verzachten en nieuwe moed geven. En moge het Kind dat komt ons hart vullen met vrede. Ik wens u allen een goede voorbereiding voor het Kerstfeest.
Namens het pastoraal team
pater Rian Supardi svd
