Sacramentsdag
Sacramentsdag is het rooms-katholieke hoogfeest dat de werkelijke tegenwoordigheid van Christus in de eucharistie centraal stelt. In een aantal katholieke landen wordt het gevierd op de tweede donderdag na Pinksteren. In Nederland vindt het feest tegenwoordig plaats op de twee zondag na Pinksteren.
Het hoogfeest van het Heilig Sacrament van het Lichaam en Bloed van Christus, ontstond in de Middeleeuwen
Werkelijke tegenwoordigheid Sacramentsdag is eigenlijk het opnieuw vieren van Witte Donderdag. Het verschil is dat op Sacramentsdag de nadruk veel meer ligt op het katholieke dogma van de Werkelijke Tegenwoordigheid van Christus in de gedaanten van brood en wijn tijdens én na de viering van de Eucharistie. De theologische term voor deze leer is transsubstantiatie. In tegenstelling tot het protestantse geloof leert de RK-Kerk dat de hostie ook buiten de eucharistie aanbeden moet worden.
Geschiedenis
Sacramentsdag werd vanaf de late middeleeuwen een populaire feestdag, te beginnen in het bisdom Luik vanaf circa 1246, waar Juliana van Cornillon zich had beijverd voor de verering van het Heilig Sacrament. Vanaf 1252 blijkt het in diverse (West-) Duitse gebieden reeds een verplichte feestdag te zijn. In 1264, met de publicatie van de bul Transiturus de hoc mundo, bepaalde Paus Urbanus IV, ooit als aartsdiaken werkzaam in Luik, dat deze feestdag door de hele Latijnse Kerk gevierd moest worden. Clemens V bevestigde officieel de erkenning van dit feest door de publicatie van de bul In Domine (oktober 1311 - mei 1312), eveneens opgenomen in de Clementinae. Het feest won van toen af aan populariteit en zou in de vijftiende eeuw tot één van de populairste kerkelijke feesten uitgroeien. In 2014 wordt het 750-jarig bestaan van Sacramentsdag in Breda herdacht.
SacramentsprocessiesIn veel parochies worden op Sacramentsdag sacramentsprocessies gehouden: de Heilige Hostie wordt geplaatst in een monstrans en door een priester rondgedragen, vergezeld gaande van misdienaars, een fanfare en biddende gelovigen.
Wat betekent dit feest voor ons?
Je leven geven voor anderen, in liefde en dienstbaarheid, dat is toch de wezenlijke betekenis van Jezus' dood en van het teken dat hij ons toen gegeven heeft. Als er communie uitgereikt wordt, wordt er altijd gezegd: dit is het lichaam van Christus. Misschien zouden we moeten zeggen: wees nu lichaam van Christus, wees nu kerk van Jezus, beleef verbondenheid met Hem en met elkaar.
Pater Richard Lobo
