Vandaag de derde en laatste etappe naar Lourdes.
Na een vroeg ontbijt vertrekken we vol verwachting om half acht door een grijs en regenachtig Frankrijk. Van de Pyreneeën is niets te zien. In de bus wordt er gedut en gebabbeld totdat we écht wakker worden 'geschud' door een oorverdovend ochtendgebed. Pastoor Constantijn heeft beduidend een luidere stem dan zijn collega priesters. Ook zonder microfoon zou het ochtendgebed tot achter in de bus te horen zijn.
Eerder dan gepland houden we pauze omdat er een lange file voor ons is; hopelijk is na de onderbreking de file opgelost.
Bij de shop op de grote parkeerplaats wordt een tafelvoetbal gespot. Enkelen onder ons kunnen de verleiding niet weerstaan. Binnen een oogwenk zijn er twee teams gevormd; pastoor Constantijn en pater Richard tegen de dames Annie en Christien. De dames liggen al snel aan kop maar dan raken de beiden priesters op elkaar afgestemd en maken zij het ene na het andere doelpunt. De dames moeten hard werken maar uiteindelijk wordt hun inspanning beloond met een verschil van één punt. Het zijn de dames die er dan toch met de eer gaan strijken. Later in de bus werd al geopperd een tafelvoetbalspel in Lourdes te gaan zoeken zodat er een revanche genomen kan worden. Waarschijnlijk hebben we het daar in Lourdes te druk voor maar wie weet waar we op de terugweg pauze gaan houden?
Ruim drie uur later rijden we Lourdes in en zingen we het mooie lied; Te Lourdes op de bergen. Borden, groot en klein, met aanwijzingen dat we in het heiligdom Lourdes zijn, schieten als paddenstoelen uit de grond.
Dan zijn we eindelijk bij het hotel en na de verlate lunch en het inchecken, met z'n allen naar de Bernadettekerk voor een Eucharistieviering, voor alle Nederlandse pelgrims die momenteel in Lourdes zijn.
Pater Richard had niets gezegd maar toen hij veel eerder naar de kerk vertrok dan de groep werd er we wel een beetje vreemd opgekeken. Wat bleek: van alle aanwezige Nederlandse priesters die voorgingen was pater Richard de hoofdcelebrant!
Het was indrukwekkend om met zoveel pelgrims samen de Eucharistie te mogen vieren. Het was ook een mooie viering met nog een extra dimensie voor ons; trots op 'onze' pater Richard. Van de bijna 20 medepriesters was het toch maar mooi onze meneer pastoor die hoofdcelebrant was!
Na de viering liepen we met z'n allen naar de Grot. Voor sommigen pelgrims van onze groep was dat de eerste keer. De eerste aanblik van hen met Maria in de grot maakte veel indruk, ook op de pelgrims die al vaker in Lourdes zijn geweest. Het herinnert je aan de eerste keer dat je haar zelf zag; dat blijft een bijzondere ervaring.
Stil en rustig staat zij daar
Haar lieve gezicht kijkt mij aan
Haar handen zijn geopend
"Kom maar bij mij", zo voelt het
Mirjam Tielemans en Christien Somers
