Martien van Nijnatten maakt graag even kennis...
De ontmoetingsruimten van de parochies worden best intensief gebruikt na een dienst. Een kopje koffie en een praatje. Om deze ruimte wat op te vrolijken wordt er van tijd tot tijd een expositie ingericht. Jo Luijcks exposeerde in de Michaelkerk en ik in de Willibrorduskerk. Leuk om eens te wisselen. U kijkt dus nu een tijdje naar mijn aquarellen.
Mijzelf even voorstellen. Ik heet Martien van Nijnatten en woon in Teteringen. Ik teken al vanaf mijn jeugd en als leerkracht was het kunnen tekenen best handig. Bordtekeningen tijdens een geschiedenisles hielden de aandacht wel vast. Later besloot ik tekenen en schilderen als expressiemiddel te gebruiken.
Aquarelleren genoot mijn voorkeur, omdat aan deze techniek heldere en transparante kleuren eigen zijn. Je kunt plenzen met water en verf. Plassen worden vlekken en uit die vlekken ontstaan vormen. Onderliggende kleuren blijven zichtbaar.
Aquarelleren is direct en spontaan, je kunt het niet wegpoetsen. Je gaat dus niet “knutselen”.
Landschappen vormen door de vanzelfsprekende harmonieën en lichtval een dankbaar onderwerp. Daarnaast zijn onderdelen hieruit, planten en bloemen, juist door hun tere en doorzichtige kleuren zeer geschikt om in een aquarel omgezet te worden.
Ik volgde cursussen bij diverse kunstenaars en nam van iedereen iets mee dat bij wel mij paste. Daarna ben ik zelf cursussen gaan geven totdat dit door corona dit niet meer mogelijk was. Ook was ik vanaf de oprichting lid van de kunstkring in Teteringen “Artring”.
In de loop der jaren heb ik op vele plaatsen mogen exposeren, waarbij die in de Keukenhof en in het kasteel Groeneveld wel erg interessant waren.
Ik hoop dat u de komende tijd een beetje kunt genieten van de aquarellen.
Martien van Nijnatten
Jo Luijcks maakt graag even kennis....
Tekenen, schetsen, schilderen. Ieder z’n hobby, jong geleerd, oud gedaan. M’n allereerste tekening kwam in de schoolkrant van de lagere school in Sluiskil, ik won als puppy ‘n tekenwedstrijd van Dagblad de Stem, in m’n studententijd -in Dongen-, tekende ik karikaturen van m’n leraren -met wisselend succes- en scoorde destijds akte-tekenen…….., allemaal mijlpaaltjes waarin ikzelf best progressie zag. Tijdens m’n werkzame leven in onderwijs-land volgde ik bij Toonbeeld, de cultuurtempel in Terneuzen (zoiets als Nwe. Veste Breda) enkele jaren modeltekenen en -schilderen. Later draaide ik mee met ‘t “Collectief”, ’n schildersclub in ‘t Open Atelier aldaar.
Na ’n zomervakantie in Frankrijk, ging ik écht los. Foto’s gemaakt, véél te véél…..van koeien! Met m’n eerste digitale camera, dus mislukte prentjes kon je zó verwijderen. De “knapste koeien”, die geschikt waren om te schetsen en te
schilderen, kwamen op ’t doek. In restaurant de Baekermat Westdorpe mocht ik m’n eerste expositie organiseren, ík groeide niet uit tot veeboer maar de belangstelling en verkoop van mijn koeien groeide wél.
Onderwerp van m’n collectie is niet alleen bij koeien gebleven natuurlijk. M’n liefde voor de zee, strand, landschap, mens en dier, ‘t zijn allemaal uitdagingen om aan papier of schildersdoek toe te vertrouwen.
De stijl van m’n werk noem ik realistisch, figuratief, illustratief, soms waag ik me aan abstract werk. Het maakt me eigenlijk niet uit in welk hokje “kunst” plaatst. Gewoon hartstikke leuk om te doen zoals elke hobbyist lekker bezig is met zijn of haar ding.
Jo Luijcks
